6 Kasım 2010 Cumartesi

SÖYLEYEBİLDİKLERİM/ANLATABİLDİKLERİM

İlyas Başsoy'un bir sözü vardır;

''Kendin dahil, tüm insanlara "söyleyebildiklerin" kadar yakın olursun.''...

Onu düşünüyorum kaç dakikadır; Söyleyebildiklerin, anlatabildiklerin kadar yakın olmayı?..
Yakın olmak istiyorum da?...Şu an,şu saniye öyle zor dönüşüyor ki kelimeler cümlelere?Kendime şaşıyorum?

Hele ki; Yakınımda yamacımda, onca resim dururken ve zamanın tavsattığı şeyler gibi görünmeye başlamış iken anılar...Geçen onca günü bir kaç satırda layıki ile anlatmak daha da zor geliyor...

Yine de deneyeceğim....
Anlatıyorum; Önce kendime,sonra sana blogcum...

Uzunca bir tatil yaptık bu sene,dolu,dolu...Bizimkilerle yakın yaş gurubunda çocukları olan arkadaşlarımız ile birlikte olunca oldukça keyifli ve eğlenceli oldu hem bizim hemde çocuklarımız için...

İlk hafta Selimiye'de kaldık...Sessiz sakin,geceleri gökyüzündeki yıldızları sayacak kadar dingin bir tatil yapmak için birebir...Henüz çok bozulmamış,insanı da,doğası da...Özellikle denizi tam çocuklara göre ılık,sığ ve kumlu...

Bir gün tekneyle koyları dolaşırken bir koyda demirli bir yat gösterdiler SAVANORA imiş...
Uzaktan aaah ah! deyip içimi de çektim, fotoğrafını da...Sonrasın da yaşananları düşürsek belki de o gün de orada?:(

Teknedeki fotoğrafçı anlatmıştı, içine girmiş SAVANORA'nın, her köşesini çekmiş,Atamızın hasta olduğu bir dönemde kanı alınırken yatağına damlayan kan lekesi bile duruyor,eşyaları,kitapları derken duygulanmış,
duygulandırmıştı hepimizi...
Kendi çektiği fotoğrafları cd olarak verdi bize sonra...'Atamıza ait ne varsa herkes görsün,herkes paylaşsın istiyorum' diyerek...Yani elimde birçok iç mekan görüntüsü var ama başka bir postta paylaşayım istiyorum.

2.Hafta Akyaka'daydık tek kelimeyle bayıldım,yeşilliğine,denizine ve en çokta mimarisine...İkişer katlı, bahçeli, Muğla bacalarıyla süslenmiş, kırmızı kiremitli, bembeyaz badanlı ahşap evler...
Ve her evde neredeyse çatıları bile kaplayan o
pembe,mor,begonviller!.
Bayıldım,bayıldım...

İklim şartları aynı değil biliyorum...
Bursa'da uzun vadeli yaşarlar mı? Zor?:(
Ama çok seviyorum,dönüşte bahçemize ektik bir kaç kök verandaya sardırmak amaçlı...
Anne yadigarı sardunyalardan sonra ilk defa bir çiçeğe bu kadar aşkla bağlandım,gözüm gibi bakıyorum...Ve onlarda şimdilik cevap veriyorlar sevgime...Onca yağmur yağdı dayandılar,dökmediler ya yapraklarını ümitliyim,belki kışıda çıkartırız birlikte.. .


Akyaka'da Nail Çakırhan mimarisi...Akyaka demek o demek orada yaşayanlar için...

Birbirinden güzel yapılarıyla geçmişin değerlerini günümüze ve geleceğe bağlayan bir ad olarak efsaneleşmiş...

Hızla betonlaşan,yozlaşan birbirinin kopyası tatil beldelerine örnek olsa Akyaka...Ah olsa!

Ve tatil biter...

Eve dönüş;okul hazırlıkları...Zuzular artık ilköğretim'de!:)

Hazırlıktalar şimdi;kıyamadık 1'e başlatmaya,boylarına,poslarına rağmen daha oyun çocukları onlar bizim için...Sınıflarını da ayırdık,zira her konuda sürekli birbirleri ile yarış içindeydiler,kendilerini bulmaları ve farklı arkadaş çevrelerinin olması gerekliydi...

Tabii ki endişelerimiz de vardı ne yaparlar,ne tepki verirler acaba diye? Malum ikizdiler, doğduklarından beri hiç ayrılmamışlardı,en yalnız olduklarında bile iki kişiydiler, kardeştiler, kavga edip 5 dk. sonra gülüşürlerdi vs.vs.vs.

Böyle derin düşünceler içerisinde açıklamamızı yaptık;
'Olması gerekenin bu olduğunu,okul kurallarının bunu gerektirdiğini?'
(ki yok öyle bir şey?:) söylediğimizde sandığımızdan çok daha olağan karşıladılar bu durumu? Meğer bıkmışlar birbirlerinden de haberleri yokmuş?:))

Şaka bir yana çocuklar göründüklerinden daha güçlü,büyükler gibi değiller yok öyle gereksiz kaygıları,şartlanmaları...E böyle olunca da haliyle çabuk adapte oluyorlar her değişikliğe...

Ve geçen zamanda gözlemlediğim kadarı ile bu ayrılık hepimize çok iyi geldi,birbilerini özlüyorlar,paylaşımları daha farklı,daha güzel...Bir tek ben biraz zorlanıyorum;İki ayrı çocuk,iki ayrı sınıf olunca haliyle defter tutuyorum;Şunlar Elif'in öğretmenleri,arkadaşları,anneleri, şunlar Eren'in öğretmenleri,arkadaşları,anneleri...:))

Günlerin getirdiği de,götürdüğü de bu kadarla bitmiyor elbet...Hayatın kendisi bir hikaye iken daha pek çok ayrıntı var atladığım,anlatamadığım....Çocuklarımın doğum günü,benim TEGV maceralarım..Başka postlarla geçte olsa kısa kısa paylaşmayı arzuladığım...

Ve son olarak merak edenlere;İyiyiz...Hepimiz!..Çok şükür her şey yolunda...
Olanlarla,olduğu kadar bir yaşam sürüyoruz!Ne bir eksik,ne bir fazla...

Bir slayt ekledim;Tatilden,artık okullu olan zuzulardan,benden,bizden karelerle...
Şimdilik böyle olsun blogcum...Özlemleri gidermek...Yakın olmak dileğiyle!:))

10 yorum:

Pusulasız Hayat Kitap Sesleri dedi ki...

Ne güzel Banu'cum içinize sinen bir tatil olmuş.
Yeni öğretim yıllarında ve daima başarılar dilerim kuzularına.
Sevgiyle kal...

Adsız dedi ki...

ne zamandır yoksun canım,özlemısız senı.

aysema dedi ki...

Sevgili Banu,
Mutluluğunuz artarak sürsün diyeyim öncelikle. Ne güzel büyümüş Zuzuların. İkisi de çok tatlı. Ayrı sınıflara vermekle iyi etmişsiniz, kişilikleri bağımsız gelişir. Öğretmenleri için de iyi olur bence.

Begonvillerin büyüsün, hiç solmasın canım. Ben Dikili'de kaç kez denedim olmadı. İki adım ötemizde Cunda'da var, bizim bahçemizde olmadı. Kışa dayanamadılar sanırım. Etrafını rüzgara karşı sarıp sarmalamıştık da...
Çok seviyorum begonvilleri.
Dönüşün çok güzel olmuş. Müzik harika. Sevgilerimle...

öykü dedi ki...

Merhaba dolu dolu bı yazı olmus


Akyaka ya bayıldım..
resımler ve onlara ekledıgın ntlarla
gezmıs kadar oluyor ınsan


zuzularıma gelınce

basarılar dılıyorum onlara bu egıtım maratonunda


sevgıler gonderıyorum hepınıze

ELÇİN'İN YERİ dedi ki...

Banum hep böyle sağlıklı huzurlu güzel haberler vermen dileği ile

Kuzucuklar için vatana millete ve enn başta sana hayırlı olsun ...zor iş allah sabır versin :)

Yaşamın kıyısında dedi ki...

Hoşgeldin Banu'cum,
Öncelikle bloğuma bıraktığın yorum için çok teşekkür ederim.
Dinlendin ve bu çok iyi geldiğine eminim. O begonviller çok harikalar bu yaz Muğlada bol bol rastladım, çok dayanıklıymış söylediklerine göre.
İkizlerin okulları hayırlı uğurlu olsun, artık uzun bir yola çıktılar, allah kolaylık versin hem onlara hem de size.
Çok zor ve de çok güzel olduğunu biliyorum:))

Sevgiler...

Adsız dedi ki...

Slaytı seyrederken gözlerim doldu...Ne çabuk geçiyor zaman....Allah sağlıklı, mutlu günler diliyorum.

Handan dedi ki...

Begovilleri ben de çok severim. Kışın rüzgar ve soğuktan korumak gerek sanırım.

Zuzular kocaman olmuşlar:) Öp onları benim için.

zuzuların annesi dedi ki...

*Özlem'cim tatilin kötüsü olmuyor sanırım:)teşekkür ediyorum zuzular adına...

*Dolunay'cım bende...

*Aysema hocam zaten en çok onun için arzu ettik sınıflarını
ayırmayı,kesinlikle fark etti..
Begonviller?Bir garip sevda?bakalım?kısmet?:)

*Öykü'cüm sağolasın,özledim seni okumayı geleceğim birazdan:)

*Elçin'cim amiin ve mailini aldım cevabı birazdan:)

*Nur hn.hemde nasıl hoşbuldum:)bende teşekkür ederim:)'Çok zor ve çok güzeller' adına da:)Sevgiler.

*Özlemcim zaman kimseyi beklemiyor.
Olsun geçsin de sağlıklı sıhhatli hep mutlu olduklarını görerek geçsin çocuklarımızın...

*Handan'cım zevkle:)

nehircce dedi ki...

Canım sanki bende gittim oralara ne güzel anlattın yine :) zuzucukların okul işi bencede süper olmuş.Biraz özlesinler birbirlerinin kıymetini bilsinler.Atatürk ile ilgili o fot.sabırsızlıkla bekliyorum.sevgiler.