9 Şubat 2011 Çarşamba

HEPSİ BU!


Hayata şöyle bir göz attım,derin bir sessizlik oldu....Ve o derin sessizliği kalbimin sızısı bozdu...

Kafam karma karışık...

İnsanı en çok üzen yine kendisi biliyorum ama düşünmeden de edemiyorum,düşünmeden durabilsem ruhuma nefes aldırabileceğim ya! Ne mümkün!Ben saymayı bıraktım artık...
Kimbilir kaç kere yaraladım kalbimi...

Elde olmayan sebeplerle,elden bir şey gelmeyen insan ilişkileri hakkın da;

Başka türlü olabilecek nice durum için yüzlerce olasılık hesapları yapmaktan yorgun...

'Ama'lar ile 'keşke'leri çarpıştırmaktan bitap...

Ondan,bundan,şundan duyduğum incitici sözleri, tasnifleyip düzenlemekten bıkmış bir haldeyim.

Sözler söylenir,hükümler verilir,
değerler biçilir... Bazen üst üste gelir,bazen üstü kapalı geçiştirilir.

Çünkü geçte olsa bilirim,canımı acıtmam;bir başkası hakkında ancak bu dünya hayatında hükümde bulunabilir insan ve hükmüde sadece onu bağlar!

Ne yapsanız,ne deseniz o an için boş gelir....Bomboş
O boşluk ki; İnsan olmanın bir başka haline...Acizliğime ilaç gibi gelir.

Peki;İçimdeki boşluğu yazmakla doldurabilir miyim?
Sahip olamayacaklarıMı/olamayacaklarıNı düşünmekten,kendimi geçip,onlar içinde üzülmekten,
yaşanması olası nice mutlu tasviri boşluklara çizmekten ve körolası nice yoksunluğa sızlanmaktan kalbim acıdı...Öylesine ağır,öylesine ezici,öylesine acımazsız,öylesine zor ki...Acıdı,kanadı...Kanadı,acıdı...
Acıyan yerlere işaret koydum,koydum ki;bir daha kimse üstüne basmadı?..

Malum kuluz,kusurluyuz...Ne demeli?Nasıl davranmalı?Kalbi katılaştırmadan nasıl dayanmalı?Empati
yapmaktan,kendimi başkalarının yerine koymaktan, kendi hayatımı yaşayamaz oldum sanki?..
Az şikayetçi çokca memnunum aslında bu durumumdan...İyi tarafını düşün,diğer yönünüde gör her davranışın,her ilişkinin her sözün...Gör ki;Çeşnisi olsun hayatının!Yoksa ne o öyle tatsız tuzsuz!dertsiz kedersiz?!Ha tabi masumiyeti korumak var bir de...En azından kalan kısmını.('Masum değiliz hiç birimiz' ah buraya nasılda yakışırdı....Yaradan'ın yarattıkları içinde en çok merhamet ettiği insan iken, neden kendime bu merhametsizliğim?)

Tüm hoyrat ellere rağmen tutunuyorum hayata,umut ediyorum,seviyorum,şükrediyorum,kederin içindeki mutluluk kırıntılarını arıyorum....Çoğu zaman buluyorum...Bulduklarımı biriktiriyorum-zira onlar çok kıymetli,ince bir işciliğin ve sabrın sonucunda ulaşılan mutluluklar-zor zamanlar için saklıyorum.
(Peki bu beylik cümlelerimin ne kadarını hayatıma uyguluyorum!?)

Çünkü yaralarımla mutlu olmayı seviyorum sanırım...Budur durum.
Bir kitapta okumuştum;'Mutsuzluk kendine alışmaktır,kendini kanıksamaktır'
Henüz kendime alışmadım,alışsam böyle oturup saatlerce tırmalarmıyım hayatı,kendimi!?
O vakit demektir ki mutluyum!
Belkide hepimize hayat boyu inanacağımız bir yalan armağan etmişler...Adını mutluluk koymuşlar...
Sonra da onu şarta bağlamışlar!..Olmazsa,olmazlarını sıralamışlar!
Ah o ilk şart!latanı bir bulsam!?

Hayat işte! Öyle veya böyle gelip geçecek...
Sonra bir gün bir melek gelecek ve süre doldu diyecek...Hepsi bu!


Ps:Dün akşam bir haber aldım.Kötü değil ama eksik;İçinde ben yokum...
Onca çabama,duama vs.ye rağmen,toparlayıp,iyileştiremediğim,birleştiremediğim kalan sağlarımdan biri hk.da....Tabii gece uyku tutmadı,kurdum da kurdum,yazdım da yazdım...Yazmak benim içimdeki basıncı düşürüyor.Patlatmıyor!..Sakin sessiz devam edebiliyorum hayata.
Sonra bu sabah bir telefon konuşması?Bu kadar mı 'düz' olur herşey!..Bu kadar mı yolunda?
Boşuna uykusuz kalmışım yazık bana!?..'Kendim ettim, kendim buldum' olsun bu yazının diğer adı da!

Ps:Müzik,piyano ve Amelie bugün bana ilaç!Ses please!

16 yorum:

BALLI LOKMAM dedi ki...

Hayat tamda bu değilmi zaten. Acısıyla tatlısıyla... Önemli olan kendini çok fazla yıpratmamak...

Parpali dedi ki...

Ne demeli bilmem ki? Sadece her şeyin güzel olmasını dileyebilirim. Öyle olsun umarım.

Ebru dedi ki...

Amelie dinliyordum dün akşam üzeri sonra sayfana geldim aynı şarkı:) Ee yuh yine mi dedim:))
Oluyor senle böyle.
İnsan kendini onarabiliyor kendini üzebildiği gibi. Ama er ya da geç çıkıyor her savaştan.
Öpüyorum seni.

Adsız dedi ki...

Sevgili Zuzu şu anda aynı ruh halinde olduğum için ..Sadece seni anlıyorum diyebiliyorum..

GeCe dedi ki...

işte ben de bazen takıyorum da sonra kimsenin umrunda olmadığını görünce kalakalıyorum öyle. çok zaman önce kendime hakettiğim değeri vermemekle ilgili, kendimi harab edercesine fedakar olmakla ilgili sorunlarım vardı. bu konuda eşimin yardımı çok oldu. kuran'da da geçen kendinizi dünya malına ne kaptırın ne de kendinizi esirgeyin manasındaki sözleri vurgular aslında bu dünyadan tat almaya herkes kadar hakkım olduğunu hatırlatırdı. şimdi daha dengeliyim, ne çok aşırı ne de cimri, hayat hepimize bir lütuf allahın verdiğini kendimiz esirgiyorsak bu doğru değil

annesiningülü dedi ki...

aynı kurarım kurarım sonra boşa üzüldüğümü anlarım ama iş işten geçmiş olur :( tabi bu süreçte birde kırdıklarım oluyor :(

yıldız dedi ki...

İçimden bir şeyler kıpırdana kıpırdana okudum yazdıklarınızı ahh dedim ortak dertlerimiz.
Bir çoğumuz bunlardan şikayet ederken neden orta yolu bulamıyoruz aynıysa derdimiz?

ELÇİN'İN YERİ dedi ki...

Şimdi çok sevdiğim bir yakınımla bunu konuştuk telefonu kapattım ve senin bu yazını okudum Banum

Artık eskisi gibi sınırsız ne sevgim ne saygım ne hoşgörüm var herkese...

İnce düşünme huyumu törpüledim artık...

Hak edene hak ettiği kadar artık...sevgim... saygım

nehircce dedi ki...

Ne çok benziyoruz..Değer verdiğim unutamadığım biriyle ilgili bende üzüldüm dün.İçim acıdı bir sürü şey için...Olmayınca olmuyor bazı şeyler demek ki dedim.Sen de gerçi sonra, üzüntünün gereksiz olduğunu anlamışsın ama ;içindeki gerçek özü kaplayan insanlar dışında üzülmemelisin en çok da kendi özün için..Hadi bir gülümse benim için :)) sevgiler.

Adsız dedi ki...

Ah o şart!latanı bende bir bulsam Banucum:)Yine neçokşey düşündürdün
bana,yine aldın götürdün.Hepsi boş,hepsi bu!ne kadar doğru.
Öpüyorum seni,çok/Nuray

Elçin dedi ki...

Canım, bir insanın seninle ne gibi bir derdi olabilir ki!!! Çok manasız buluyorum bunu.
Üzülme desem biliyorum olmuyor, bir taraf bu kadar ince düşünürken diğer tarafın alabildiğine hoyrat olması koyuyor insana.

Nazpek dedi ki...

neden böyleyiz biz yahu???

laleninbahcesi dedi ki...

Banucum,bundan çok yıllar önce mucizevi bir olay yaşadık...sanırım 26 yıl falan oldu...o gün bu gün hayatı geldiği gibi yaşıyoruz...Sende öyle yap. Düşünme kurma.Çünkü ne yaparsanyap o bildiğini yapıyor.
Tüm sevgimle

Sitare dedi ki...

herkes değer görmek ister,herkes değer verildiğini hissetmek ister.bunun için belki de doğru insanlara değer vermeli kimbilir.yanlış insanların hayatınızdan uzak olması dileğiyle.

aysema dedi ki...

Üzülme demeyeceğim, insan üzülüyor kendisiyle ilgisi olmasa da. Belki de mutluluğu yakalayan insanlar başkalarının acılarına daha duyarlı oluyorlar. Diğerleri kendi sorunlarıyla başetmeye çalıştığı için yeterince zaman ayıramıyor.
Her şeyin sonunda düzelmesine sevindim.
Sevgilerimle...

zuzuların annesi dedi ki...

*Ballı Lokmam ne olurdu ki hep bal tadında olsa?

*Parpali tşk. ederim...

*Ebru'm biz seninle konuşmadan anlaştık:))

*H.süs payı;bunu bilmek güzel.

*Gece'cim öyle ince bir çizgi ki bu...Bazen gerekenden fazla yıpratıyoruz kendimizi..Özellikle de kadınsan ve ince düşünüyorsan?:(

*Sevgili Bahar,çokda boşa değil üzülmeler bazen,bazen o duygularla büyümekde gerekiyor bence.

*Yıldız kulubede sayfamada hoşgeldin o zaman:)

*Elçin'cim o hak edenle etmeyen kısmını bir çözebilsek zaten işi bitireceğiz de?Karar vermek zor oluyor?...

*Nehircce;Gülümsedim ve umarım sende...

*Nuray'cım ah o şartlatanlar:))))
Bende öptüm canım.

*Elçin'cim...Organize işler bunlaaar:))

*Nazpek bir bilsem?

*Lale ablacım sizin olayınızı bilmiyorum ama benim en büyük korkularımdan birisidir.Her üzgün vs. olduğumda hep daha kötüsü olur mu acaba üzüldüğüm için? diye endişe ederim.Hani 'al sana esas dert!'derlermiş gibi?:(
Sanki ancak ondan sonra hiçbir yaşanılanın önemi olmayacakmış gibi?:( Allah korusun:(
Teşekkür ederim,tavsiyenizi dinleyeceğim,en azından deneyeceğim.Sevgilerimle.

*Sitare çok doğru,öyle doğru ki...

*Aysema hocam ah o duyarlılıklar,
farkındalıklar!dan çekiyoruz zaten hep...Bazen farkındalık halinin alık kısmını daha çok sevesim geliyor!:(
Düzeldi diyelim,teşekkür ederim:)