4 Mayıs 2009 Pazartesi

KORKU+HEYECAN = BELİRSİZLİK?

Sabah önce kuaföre gideceğim,sonra dostları alacağım evlerinden.Tek araba gideceğiz yani...Kaç saattir -farkında olmadan- kendi kendime konuşurken yakalıyorum kendimi...Aklım yarın sabahta,program da...Allahım ne yapacağım ben orada?
Benim gibi,çoğunlukla yazmayı konuşmaya tercih eden,heyecanlı bir tip için zor.
Gerçi konuştuğum diğer arkadaşlarım da aynı durumda ama? Bu teselli olurmu ki bana?
Çok önemli değil biliyorum...Hatta bizim (Bursalı Anneler)katılımımız söz konusu olmadan önce,ne malum kanalı nede o programı biliyordum...
Sadece işte ne bileyim? İyi kötü duyduya insanlar,yakınlar...
Çok fazla seyredilmese bile en azından onlar olacaklar...
Eh birde canlı yayın,yani bir şaşırdın mı, canlı canlı mahçup olacaksın...
Hayır işin kötüsü birde gülme krizine de girebilirim oralarda,çünkü öyle bir yakın olduk ki diğer dostlarla...Bir bakış,bir ifade,yeter vallahi...Ayy düşünmek bile istemiyorum:p
Allahım ne olur korkularım gerçek olmasın.

1 yorum:

laleninbahcesi dedi ki...

ÇOK GÜZEL OLACAKKK. HİÇÇÇÇÇ KORKMA. SEVGİLERİMLE