TRAJEDİ
Bütün kadınlar sonunda annelerine benzerler.Onların trajedisidir bu.
Hiç bir erkek sonunda annesine benzemez.
Bu da erkeklerin trajedisidir.
Oscar Wilde.
Evet gün geçtikçe rahmetli anneciğime benziyorum...
Ama bundan gurur duyuyorum, yukarıdaki beni gülümseten söylemin aksine...
Çok marifetli,çok becerikli,çok kadın gibi kadındı benim annem...
Ah keşke onun kadar becerikli olabilseydim...Kötü değilim,yaptığımı yediririm,diktiğimi giydiririm, tebrikleri zevkle kabul ederim ama içten içe işin pirinin kim olduğunu bildiğim için de kendimi bir türlü olmuş hissetmem hala...
Neyse;yine de ucundan kıyısından bulaşmış bir şeyler çok şükür:)
Şimdi de tıpkı onun gibi toplanıyorum...Tıpkı annem gibi...
Taşıma şirketindekilere iş bırakmamacasına hemde ondan gördüğüm gibi:)
Toplanıyorum,aman Allahım kendime inanamıyorum!
Ben ki; eşyaların hep dolaşım halinde olmasına inanmışımdır...
Ben ki; bu uğurda elimde avucumda ne varsa dağıtmışımdır...
Ben ki....
Meğer;bir ben varmış bendeee, benden içeruuu:)
Meğer;Ne çok eşyamız,ıvır zıvırımız varmış?
Meğer;Bizdeki bu eşyalarla 5 japon ailesi rahatlıkla yaşarmış:))
Çocukların odası,oyun odası,yatak odası nispeten bitti...Topladım ama tabi ki benim topladığım dolap içleri...
Zira mümkünse değmesin yatağıma, yorganıma,kıyafetime,yastığıma taşıma şirketlerindekilerin eli!
Sırada kitaplarım(mız)var...Ki onlar da en az kıyafetlerimiz kadar değerli!
Mutfağı da biraz elden geçiririm...
Geriye kalıyor bir salon...Ohoo orada da annemden kalma yadigarlarım var,antika fincanlarım,tabaklarım vs.ki onlar kokusunu izini taşır anneciğimin ah hepsinden değerli....
Ne kaldı geriye?
Olsun kırılmasın hiç bir 'anı'm...
O yüzden kaç günlerdir dilimde aynı kelime,aynı cümle var madde bağımlıları gibi;
Kutu,kutu,kutu bulun banaaaa....Kutuuuu,kutu,kutu veriiiiiiin:))
7 yorum:
ahh bilirim bunu ...6 ayda 3 kere kutu yaptım ve açtım ev için :)
erkeklerde babalarına benziyorlar:)
gün geçtikçe:)
bende anneme benziyorum benzemekle kalsam hak bile veriyorum:)
ayrıca o kutulardan bende arıyorum:)
Canım ne zordur taşınmak, en zor kısmı da şu an yaşadığın olsa gerek. Ben de taşınırken herbişeyi kutulamıştım çok iyi yapmışım.
Benim çocukluğumda tayinlerden sebep taşınmakla geçtiğinden alışığız tüm bunlara:)
Kolay gelsin canım, hayırlısı ile taşının, yerleşin, mutlu mutlu olun hep:)
hahahah BAnucum biz kadınlar neden böyleyiz sence.Bizde taşınırken taşıma şirketiyle anlaştığımız halde ve herd efasında elimi hiç bir şeye sürmeyeceğimi söylediğim halde bende hep kolilemiştim eşyaları.Yok buna dokunmasınlar, yok şuna ellemesinler diyerekten neredeyse bütün evi toplamıştım.ee şirkete ne kalıyo ki...
ebruyu okuyosundur sanırım, o da taşınırken kutu sıkıntısı yaşamıştı. taşınmanın başlıca problemlerinden biri kutu bulmak sanırım. önce doldur, sonra da boşaltma yerleştirme derdi var.. Allah kolaylık versin sana...
Offf çok zordur taşınmak.
Allah yardımcın olsun canım:)
Kolay gelsin canım. Ben sevdiydim taşınma işini ya, mis gibi temizleniyor insan kıyı bucak. Annemle kapının önüne kocaman bir kutu koymuştuk fazla olan ne varsa onun içine atıyorduk. Ne ferahlamıştık.
Yorum Gönder