22 Nisan 2009 Çarşamba

Atam küsmüş gibiydi sanki,sırtı dönük,yüzü başka yöne çevrili...
Oysa o yüz değilmiydi? Yaşanan bunca çarpıklıklara,haksızlıklara direnmemizin...
Ve hala! ümidimizi kaybetmememizin yegane sebebi...
Fotoğrafı bile titretmeye yeterken içimi...
Küstürürmüyüm ben hiç Atamı?
Değişiklik şarttı...İyi oldu böyle iyi...

4 yorum:

Elçin dedi ki...

Bence de canısı bence de. Tam isabet olmuş!

özii dedi ki...

Böylesi daha güzel.

Mehtap dedi ki...

Bende katılıyorum.sevgiler

zuzuların annesi dedi ki...

*Elçin,Özii ve Mehtap sağ olun...