HORRRR...

Ailecek, uzun uzun uyuduğumuz nadir pazar sabahlarından birini yaşadık geçen pazar...
Pazar sabahları bile 7:00 veya en geç 7:30 uyandığımızı düşünürsek,10:00'a kadar uyumak öğlen bile sayılabilir:)) Hava güneşli, sıcak, son demler bunlar kaçırmayın diye bağırıyor adeta:)
Ama bende bir miskinlik ve bu miskinliğe eşlik eden bir huzur duygusu?Gerçi huzurluyum mutluyum ama bu farklı sanki...Genel olarak öyle sakin,ağır bir tip olmadığım için,bu miskinliğime eşlik eden huzur duygusunu çözemedim??? Hep böyleyse aslında,yani huzur varsa şu miskinlik halinde, anında transfer olabilirim o tarafa:)) Aşkım, işi biliyor galiba:)))
Neyse; ailecek güzel bir kahvaltı,Pazar günü nedense daha bir keyifle, dibi bucağı okunan gazeteler...Sonra,çocukların okul kıyafetleri,çantalarının hazırlanması...Bir ara baba ve çocuklar birlikte oyunlar oynarken, annenin fırsat bu fırsat köşe yazılarını hazırlaması...Sonra, evin babası,eşin kocası ve aynı zamanda yazı işleri müdürüm ve editörüm olan aşkımın köşe yazılarımı okuyup, onaylaması:))Sonra, evden çıkış,geziş,dolaşış(buda ne demekse?:)Sonra bir Starpark gezisi,hem eğlensin, hem yorulsun,hem de akşama çabuk uyusun düşünceleri ile izlenilen zuzular...Eve dönüş,banyo yapış,yaptırış...Ve 'bu gündeeee aaakşaaaam oolduuuuu'diyerek 'Segah' makamında uykuya dalış....Horrrrr.