25 Ocak 2011 Salı

ABLANIZ KURBAN OLSUN SİZE!

Uzun zamandır seninle paylaşmak, kayıt altına almak istediğim bir güzellik var blogcum...
Çünkü onlar bir ilk ve her ilk gibi çok özeller...

Yaklaşık 3 aydır TEGV 'da gönüllüyüm...Gönüllü olmadan önce,yapılması gereken işleri,alınması gereken eğitimleri vs.leri tamamladım ve böylece 14 güzel minik yürek daha girdi hayatıma...
Yeni heyecanlar ve yeni deneyimler ile birlikte......

'Bir çocuk değişir,Türkiye değişir'...
Öncelikle bir itiraf;o harika ve bir o kadar da anlamlı sloganı hayata geçirmek hiç kolay olmadı.Şimdiki çocuklar cin, şimdiki çocuklar akıllı ve çok meraklı...Ama ne yazık ki;gerek eğitim sistemimizdeki aksaklıklar,gerekse ailelerin çocuk eğitimi hakkındaki eksiklikleri nedeni ile biraz bocalıyorlar? Bu bocalama halleride bazısında umursamaz/yaramaz vs.hallerde geri dönüyor...Ve ne yazık ki bir çoğunun eğitim anlayışı;iyi not alıp sınıf geçme ile sınırlı..Bunun haricinde kendileri ile gelecek ile ilgili pek fazla bir düşünceleri ve hayalleri yok!..Tu?...Bizimle tanışana kadar!?...(Ha ha ha:) yok öyle bir şey demeyeceğim tabi ki:)

'Kendime Yolculuk' etkinliği yaptık biz çocuklarla...Yeri geldi oyunlar oynadık,yeri geldi kestik biçtik,yeri geldi yazılar/hikayeler yazdık,dramalar canlandırdık...Arada ne yazık ki devam edemeyenler oldu,eksildik ama vazgeçmedik...Sadece diyebilirim ki; Geçen 3 ay zarfında,düşünce sistemleri ve ilgi alanları değişti,kendi benliklerinin farkına yine kendilerini tanıyarak vardılar ve özgüvenleri gelişip kendilerini rahat ifade etmeye başladıkça da gözlerindeki ışık arttı -ki beni en çok mutlu eden-.Ve sanırım bu bile, bir insanın başka bir insan hayatındaki farkındalığını anlatmak ve iyi ki bırakmamışım/vazgeçmemişim iyi ki buraya gelmişim demek için yeterli...

Yanda ve altta TEGV çocuk ahalisinin bir kısmı:)))
Bana mutlu,mutlu poz veren bu minik yürekler, vakti zamanında çok ağrıttı başımı:)
Oysa şimdi Banu Abla/Gönül abla diye peşimizden ayrılmıyor ve ağzımızdan çıkacak her sözü hevesle bekliyorlar...
İşte böyle anlarda yine;İyi ki diyorum...İyi ki....
Ablanız kurban olsun size!:))

Emek verilen her şey güzel ve çok özel...Yeter ki içinde sevgi olsun...
Zira öyle hikayeleri var ki bir çoğunun o minik omuzlarının kaldıramayacağı ağırlıkta...Öyle gereksiz sorumlulukları baş edemeyecekleri boyutta?:(
O yüzden 'tatsız bir anı' olmaktansa 'mutlu bir an' olarak kalmak için çok uğraştım onlarla...
Umarım öyle olmuşumdur,umarım...

Şimdi sadece TEGV deki ilk günümü hiç unutmamak ve ilerde gülümseyerek keyifle hatırlamak için not düşeceğim buraya;

İlk gün heyecanlıyım,el ayak buz.İlk karşılaşma,ilk intibağ çok önemli...Etkinlik başladı ve fakat o da ne!????
Kendi sesimizi duymadık desem?:)
Tabii bizim öğrenciliğimizin üzerinden yıllar geçmiş(kuzuyduk biz kuzu)...
Onların rahatlığı,konuşması ve hatta sonunda sinirden de olsa benide güldürmeyi başarttıkları yaygaraları çarptı bizi?:)Nihayetinde etkinliğimiz bitttiğinde enerji topu 14 afacan ile geçirilen 2 saat sonunda,resmen kulaklarım uğulduyor ve gayri ihtiyarı hiç düşünmeden dudaklarımdan şu şarkı dökülüyordu;
ÖĞRETMEN KUTSALDIR ANA GİBİİİİİ....ÖĞRETMEN KUTSALDIR BABA GİBİİİİİ???
Şaka gibi değil mi?:)))

Bu arada yeri gelmişken bir sınıf dolusu afacan ile uğraşmanın onlara birşeyler öğretmeye/vermeye çalışmanın ne meşakkatli bir iş olduğunu birebir yaşamış ve görmüş bir fani olarak tüm eli öpülesi öğretmenlerimizi saygıyla anar,sevgiyle kucaklarım.

(Bir minik hatırlatma;TEGV'de herşey gönüllülük esasına bağlı.Yani öyle sınıfa girince öğretmenlik yapmadığımız gibi öğretmende olmuyoruz.Biz onları gönüllü abla ya da abileriyiz.Onlarda öğrenci değil nitekim.Yanlış anlaşılma olmasın)

TEGV'in vizyonu ve misyonu için BURAYI tıklayabilirsiniz.
Gönüllük hakkında ayrıntılı bilgi için BURAYI tıklayabilirsiniz.



Ps:Yarın, yani Çarşamba günü onlarla son etkinliğimiz,daha doğrusu dönem sonu şenliğimiz var.
Kendilerini anlatan gazeteler yaptı hepsi...Altlarına da isimlerini yazıp imzalarını attılar;Genel yayın yönetmeni:)

Yazarken bir yandan da onlara ne kadar alıştığımı farkettim...
Yarın hem keyifli hemde zor bir gün olacak benim için...

Zaten eşim;'Sen dayanamazsın şimdi kesin ağlarsın ayrılırken'diyor?...

Eh bakın o konuda söz veremem?:(


13 yorum:

Adsız dedi ki...

Böyle bir deneyim için ne mutlu size..

Kaymaklı Kadayıf dedi ki...

Tebrik ederim, çok çok güzel bir duygudur tahmin ederim, ben de SHÇEK Sincan Çocuk yuvasında gönüllü olarak faaliyette bulundum, o bağlanmayı, bir şey öğretmenin verdiği hazzı çok iyi anlıyorum, keyfin artarak sürsün, sevgiler.

Adsız dedi ki...

canımmmmmmmm ne iç açıcı bir yazı bu.
Ne sevindim böyle bir işin içinde olmana ve
daha iyi anlıyorm musun şimdi hergün nasıl bir beyin yorgunluğuyla eve geldiğimi:))

Deli Anne dedi ki...

Ben ağlardım kesn, tanıdığım kadarıyla sen de benden farklı değilsin güzel yürekli arkadaşım.

Adsız dedi ki...

Canım,nasıl güzel bir yüreğin var senin?harikasın!seni tanıdığım kadarıyla diyebilirimki'Tatsız anı' olmam mümkün deil?her zaman
'tatlı bir an'sın sen.hem çocuklar hem biz için.Sevgiler/nuray

ELÇİN'İN YERİ dedi ki...

Banum harikasın :)

Bende İstanbul da gönüllyüm

Seni yürekten tebrik ederim her zamanki o büyük güzel yüreğin ve emeğin için

O yüzlerindeki gülümseme sana bakarken ki o gözlerindeki ışık herşeye değiyor değil mi ...

öykü dedi ki...

Harika bır seye ımza atmıssın

O cocukların gozlerındekı ısıltı
hayatına da yansısın daıma


sevgılerımle

kara kitap dedi ki...

oğlum biraz büyüdüğünde ben de hafta sonları gönüllü abla olmayı düşünüyorum.çok güzel bir iş yapmışsın, bence de bir çocuk değişir dünya değişir. :))

Elçin dedi ki...

Canım, böyle bir işe imza atmak, çocuklar için özveride bulunmak, güzel şeylere imza atmak, tam sana göre bir işti,harikasın.
Güzel yürekli, güzel anne..

laleninbahcesi dedi ki...

seni canı gönülden kutlarım Banucum... O kadar güzel bir şey yapmışsın ki...
Herkes kendine düşeni yapsa ne güzel olacak dünya aslında...
Sevgimle

Yaşamın kıyısında dedi ki...

Tebrik ederim, öyle kutsal bir işe el atmışsın ki Banu'cum emin ol imrendim. Başarılar dilerim ve o çocukların şansı için sevindim.
Ben "çocuk" sözcüğünden bile neden se hüzünlenirim.
Sevgiler...

aysema dedi ki...

Sen ne güzel insansın böyle... Yürekten kutluyorum seni, kucaklıyorum. Çocuklar için ablaların en tatlısı olduğuna eminim. O küçük yürekler gerçekten seveni biliyorlar, anlıyorlar.
Sevgilerimle...

nehircce dedi ki...

Sen süper bir annesin,seni tanıdığım için öyle seviniyorum ki tebrik ederim öpüyorum seni :)