Şimdi biraz sakinledik,sakinledim...
Babam bir süre biz de kalacağı için 'Hacı evi' bizim ev oldu.
Şehir içi ve dışından beklenen tüm akraba,eş,dost,abi,kardeş,zevkle,muhabbetle,keyifle, başarıyla ağırlandı.

Sofralar kurdum,sofralar kaldırdım...
Çok koşturdum,yoruldum ve çok bulaşık yıkadım? Zira,makinalar yetmedi.
Sokak kapısının tam karşısında bizim mutfak.4 gün boyunca kapıdan girince görülen tek manzara çeşme başında tencere, tava ovan,ya da ocak başında yemek yapan 'ben' dim. En azından koca bey 'ben seni hep öyle gördüm' dedi:(
Elinden geldiğince-ya da bir erkek olarak akıl ettiğince diyelim:P-işlerime yardım etti. sağ olsun..

Sonra arada;Hem geldi,acıdı omuzlarımı ovdu,hem de;çok yoruldum vs.diye dile getirdiğimde;

-Ha gayret, Allah verir kuvvetini, sen dirayetli kadınsın,aslansın- diyerek verdi gazı...

Oluşturduğum imaja bakar mısınız?:( Sevinsem mi?Üzülsem mi? Bilemedim?

İlerleyen günler de bunu yıkmam lazım.ama? Çok zor... Verdik bir kere kendimizi ele:(

*

Babam masal gibi anlatıyor;tavaflarını,dualarını,kaybolmalarını:p

Birde şu var dı ki;Sormuşlar

-Senin Hurma nerede amca?

-Ben kargoyla gönderdim Bursa'ya demiş babam...

-???....Karşı taraf sessiz, şaşkın, bakmış,gitmiş...

-Sonradan öğrenmiş bizim ki; Meğer arapça da Hurma kadın-bayan anlamın da kullanılırmış:))

*

Oğlum,kızım ayrı alem....Yani; 'Aynı alem' devam:)

Seramik kursuna başladılar geçen cumartesi...

Elif'im, kızım:)Hergün mutlaka ufacık ta-hatta sadece kuru bir yaprak ta olsa- bir çiçekle geliyor ve bana veriyor,ondan-onlardan- gelen herşeyi itinayla anı kutusunda saklıyorum...Ama çiçekleri mutlaka kitaplarımın arasına koyuyorum....

Eren'im,oğlum :) Tam bir aşk yaşıyoruz biz küçük erkeğimle..Öyle böyle değil,yıkıcı,vurucu ama ille de sevici bir aşk...

Bu yaştan sonra bir organ daha edindim sayesin de, kuyruğum oldu belalım:)

O kadar çok şey yaşıyorum,o kadar çok seviyorum,o kadar çabuk büyüyorlar ki;Yetişemiyorum,yazamıyorum....Gözümüzün önünde hayatı bize yeniden yaşatıyorlar,sevdiriyorlar.Şu sıralar;onlara sahip olduğumuz için Allahıma bol bol şükür edip,çocuklarımı öpücüklere boğmaktan başkaca bir şey yapamıyorum.

Bir kaç kare fotoğrafa veya video kaydına güvendim,gidiyorum:(

*

Bu hafta sonu hem annemim sene mevlidini, hem de babacığımın hacılık mevlidini yapacağız hayırlısıyla...

Ondan sonra da ;yeni bir seneyi karşılamak için hazırlıklarımız başlayacak...

İçim nasıl umut dolu,sevinç dolu:)

*

????!!!!:(((

Gerçi ; Şu son şehitlerden sonra; sevinmeye de çekinir-utanır-olduk ya...

Ne diyelim;

Nasıl olsa hep arkasına sığındığımız bir klişemiz var!

''Vatan sağ olsun!''

*

Bu arada bloğumuza azıcık çeki düzen verdik efendim...İmaj yaptık hafiften...Zuzuların Annesi...(ve babası:) şeklindeki blog başlığımız,sadece başlık olarak kaldığı ve 2-3 yazı ve yorumdan başka bir etkinlikte bulunmadığı için babamızı yıllık izine çıkardık:)

Yani; Zuzuların Annesi.... olduk yine.

Bu vesileyle babamıza;halen blog yazarlarından birisi olduğunu,yazı yazma yetkisi olduğunu hatırlatırız...Tümden silmedik,her zaman bekleriz :)

*

Neyse uğrarım bir ara yine...