28 Ağustos 2008 Perşembe

NEDEN ?

Hayaaaat beni neden yoruyoosuunnn ????
Serdar Ortaç'ın şarkısı (ki hiç hazzetmem kendisini)...Ama takıldı dilime işte:(

Dün yaklaşık 1 yıldır görüşemediğim bir dostumla buluştuk...Necla...Ah Necla...
Melis, Necla,ben...

Bir zamanlar bende çalışıyordum ve o çalışma dönemlerinden kalan bir dostluktu bizimkisi...Bankada ilk işe başladığımda yetkilimdi benim...Önceleri ciddi, çalışkan, işinden taviz vermeyen disiplinli bir çerkez kızı...Yıllarca kendi kendine okumuş,çalışmıştı.Ailesinden ayrı Bursa da gurbet ellerde savaş veriyordu kendince...
Sonra geçen zamanla, o beni ben onu tadıdıkça gördüm ki, o ciddi görüntünün ardında aslında şımartılmayı bekleyen bir çocuk yüreği bulunmakta...

Uzun yıllar birlikte çalıştık...Dost olduk...Sonrasında da irtibatımızı hiç koparmadık...
Ama şu son 1 senedir arayamıyordum onu...
Hani olurya bazen aramak istersin,arayamazsın...
Şimdi ne söyleyeceğim ben? Ne soracağım? diye çırpınırsın...
Böyle iç hesaplaşması yaparken nihayetinde koca yılda 2 veya 3 telefon görüşmesi ancak yapabilmiştik onunla...

Neyse sonuda beklenen telefon pazartesi günü geldi?
Canım arkadaşım, canının yarısını kız kardeşini lanet bir tümör yüzünden kanserden kaybetmişti...
Seni şimdi daha iyi anladım Banu dedi bana...Ağlıyordu telefonda ve kelimeleri güçlükle seçiliyordu...
Görüşelim dedi ,hatta hemen bu hafta içi...Nihayetinde buluştuk üç arkadaş yine yıllar sonra.
Korumax'a gittik...Anlatacak paylaşacak öyle çok şey birikmiş ki...Önce güzel bir yemek,ardından kahve faslı...Kahve kara...Bizim içimiz kapkara:(

Anlattı...Ağladı...Ağlattı...

Belli ki uzunca bir dönem, kardeşinin hastalığı sırasında hem onu, hem de anne ve babasını hoş tutmak ve daha fazla üzülmelerine engel olmak için rol yapmış, güçlü ve mutlu kadını oynamıştı...

En çok da bu durumun tanıdık gelmesi koydu bana...Kendimi görür gibi oldum,benzer tepkileri bende vermiştim...Kahkaha ile gülerken arkamı dönüp odadan çıktığımda da gözyaşlarımı koyvermiştim:(

'Büyüdüm ben artık' dedi...Acılar insanı olgunlaştırıyormuş dedi...
Senin yaşadıkların gibi aynı...Tarifi yokmuş bunun dedi...

Keşke demeseydi...
Keşke tüm bunları yaşamasaydı...
Keşke böyle olgunlaşmak zorunda kalmasaydı:((((

Şimdi yine dilimde işte yine aynı ruhsuz şarkı...'Hayaaaatttt beni neden yoruyosuuuuuuunnnn???' :((

2 yorum:

Elçin dedi ki...

Banucum hayat hakşkaten çok yoruyor insanı:((
Ben de yengem yataklarda yatarken ona gülüp sonra çıkınca ağlıyordum delicesine..
Allah herşeyin hayırlısını versin arkadaşım.
Acılarla büyütmesin kimseyi..

Gamzelianne dedi ki...

Ne diyeceğimi, nasıl diyeceğimi bilmiyorum.Her ne kadar gerçek de olsa, acılarla olgunlaşmak ağır geliyor artık bana..En kötüsü de olgun numarası yapmak, için kan ağlarken etrafa güçlüymüş gibi görünmeye çalışmak..Allah kimseye yaşatmasın bu acıları..