Eve geliyoruz,anahtarla sokak kapısı açılacak....ilk önce sen ben kavgası,galip çıkan Eren.Bir 10 dk.kapının önünde bekliyoruz anahtarı deliğe sokup açması için...Arada Elif elinden almaya çalışıyor...Bir kaç çığlık işi bitiriyor...Tabii apartman boşluğunda o çığlıklar opera etkisi yapıyor.
Sıra Elifte aynı seramoni onun içinde tekrarlanıyor...Bu arada kendi evinin kapısının önünde 20 dk.dır bekleyip içeri giremeyen anne kafayı yemek üzere sabır üstüne sabır çekiyor....Bir şeyleri kendi başlarına yapıp başardım duygusunu tatmalarını istiyor çocuklarının çünkü anne...
En sonunda Eren'in Elif'in elini ısırmaya çalışmasıyla yaşanan son çığlıktan sonra anneye geliyorlar...Anahtarı kaptığı gibi kapıyı açan anne,çocukları da kaptığı gibi içeri sokuyor...Emrivakiden hiç hoşlanmayan zuzular tek ses,tek çığlık...Gözleri, kızgın anneyi takipte...
Davranış 1 Eren: Annenin çok kızgın olduğunu anlayınca...Konuyu değiştirme taktiği;
Evimize geldiik,hadi montumuzu çıkaralım...Evif ciiiim hadi sende çıkar...
Davranış 2 Elif : Her ne kadar annenin kızgın yüzünden çekinsede ağlamaya devam...
İstediğini elde edemeyincede teselliyi yine gelip annenin kollarında arama.
Davranış 3 Anne:Bağırdığı için vicdan azabı içinde; ama madem çocukları onun için
zuzu (yani kuzu)...o zaman;
Ya bu sürüyü gütmesi,ya bu diyardan gitmesi gerek:)))))))))
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder