HOŞÇAKAL BLOG...HOŞÇAKALIN DOSTLAR...

Uzun, çok uzun zamandır hayalini kurduğum-kurduğumuz- bir yeni hayata doğru yola çıkıyoruz bugün...

Yeni hayat? Çok mu iddialı oldu? Çok mu anlam yüklüyorum? Ne çok şey bekliyorum,ne çok şey umuyorum?

Yanlış anlamayın, sadece taşınıyorum...'Yeni hayat'ta öyle büyütülecek bir şey değil tamamen duygusal! 

Yine aynı şehirde ama farklı bir bölgede,şimdikinden sadece bir kaç oda fazlası ve bahçesi olan bir çatı altında soluk alıp vereceğiz bundan sonra...O nun da ne kadar olacağını, sayısını rabbim bilir ya? Neyse...Uzun soluklu olur inşallah!

Diyeceğim;çok şükür ki; öncesinde de benzer hayatlar yaşadım.Sonuçta dünya malıdır,bugün vardır yarın yoktur.Önemli olan ailedir ve ailesi ile mutlu olan için her yer aynı güzelliktedir!(Neyleyim köşkü, neyleyim Sarayıııııı,içinde salınan yar olmayınca!:)
Rabbim şaşırtmasın!Tek duamız ağız tadıyla,sağlıkla,huzurla oturmak! Bir de bahçesine diktiğimiz ağaçlarla birlikte çocuklarımızın burada büyüdüğünü görmek...İyi yazılar yazılır,iyi günler görürüz inşallah!

Şimdi gelelim benim yürek yangınlarıma...Yüreğimin ince sızılarına...Herkesin var bir hikayesi...

(Pek dertli bir cümle oldu yukarıdaki?...Olsun bozmayayım...Devam...Bir garip haller içinde halim?İçim içime sığmıyor önce onu söyleyeyim.Biraz mahsunum ama çok da heyecanlı ve bir o kadar da mutlu,ayrıca çok da yorgun...Tebdili mekan da ferahlık var mı gerçekten? Göreceğiz bakalım?Şimdilik ilk sinyaller var gibi:))

Hakkını yiyemem çok güzel anılarım oldu bu evde; Mutlu çocuk çığlıklarıyla dolu her yeri,her köşesinde ayrı bir anı...Elif ve Eren yazılmamış hiç bir duvar yada kapı yok misal...Ya da kapı arkalarına,pencere pervazlarına yapılmamış resim:))Araba delisi oğlumun ilk sıra kelimesi onun balkonunda;''Geldi araba,gitti araba'':))Ve aşk fısıltıları;........:)ve dost kahkahaları;O kahkalar ki yeri geldi içinde sevinç kadar hüznü de barındırdı...Kalbe dokundu ve orada kaldı...İyi ki de kaldı:)

Duvarlar şahit.

Yalan söyleyemem çok gözyaşım düştü yerlerine; Anneciğimin hazin ölümü kor gibi yaktı içimi,son demleri,
yemeğe gelmişlerdi bir akşam,ayakta zor duruyor,gözünü açamıyor hastalıktan,şöyle bir dolaşmıştı evimizi,
hayır duasını edip,yorgun kalbini dinlendirmek için yatak odamda uykuya dalmıştı,bir kaşık çorba bile içememiştik karşılıklı vs.vs.vs.:( Nur içinde yatsın...rabbim,lütfen,lütfen...

Sonra dünya dertleri...Sonra yalnızlığım....Sonra emin olduklarım yanılttı beni...Sonra kırgınlığım, nihayetinde hiçlikle konuşmalarım?:(

Parkeler şahit.

Sonuçta;Hayatımı etkiledi bazıları...Yıllarıma hayat kattı kimisi...

Öyle veya böyle yaşanılması gerekenlerdi...Tıpkı hayat gibi..

Kaderden kaçılmazdı,yazılmışsa bozulmazdı, ama yine de seçimler belirleyiciydi...

Ve hayat...Hayat önemliydi!

O yüzden bu sefer...Onlar da benimle birlikte gelsin istemiyorum...

Mutlu anılarımı yanıma alıyorum,kötüleri bırakıyorum...
'Yeni bir hayat kurdum,içine huzur koydum'

Çok şey mi istiyorum?:))

***

Bir süre yokum dostlar...Şimdilik hoşçakalın...
Lütfen hem kendinize,hem de yavrularınıza çok iyi bakın...Sözlerim yürekten ve laf olsun diye değil ricam...
Hepinizi çok seviyorum...Hüzünlendim...Özleyeceğim buraları,sizleri...Kalın sağlıcakla...

''Zuzuların Annesi'' nden sevgi ve selamlarla...

Giderken de sufilerden çok sevdiğim bir alıntı kalsın ardım da;

Herşeyini sırrı SABIRdır.Acıya sabredersin adı METANET olur,Açlığa sabredersin adı ORUÇ olur,İnsanlara sabredersin adı HOŞGÖRÜ olur,Dileğe sabredersin adı DUA olur,Duygulara sabredersin adı GÖZYAŞI olur,Özleme sabredersin adı HASRET olur,Sevgiye sabredersin adı AŞK olur...

Sabret blog...Sabredin dostlar...Rabbim kısmet ederse elbet bir gün döneceğim:))